Ponadto prawdopodobieństwo tego jest większe u dzieci urodzonych przez nastoletnie matki
– Katarzyna Phillips
Mahon mówi, że uważa się, że osoby z BDD mają nieprawidłowości w pewnych obszarach mózgu. Na przykład obszary przetwarzania wzrokowego i obszary czołowo-prążkowiowe związane z obsesjami i kompulsjami mogą być aktywowane lub funkcjonować inaczej u osób z BDD. Ponadto BDD może być związane z zaburzeniami równowagi chemicznej związanej z serotoniną i może towarzyszyć innym problemom ze zdrowiem psychicznym, takim jak lęk, depresja lub zaburzenia odżywiania.
Mężczyźni i kobiety doświadczają BDD inaczej
Każdy może rozwinąć BDD niezależnie od wieku, płci czy statusu społeczno-ekonomicznego. Według International OCD Foundation około 40% osób z tą chorobą to mężczyźni, a około 60% to kobiety.
Philips wyjaśnia, że mężczyźni i kobiety doświadczają BDD w podobny sposób, a obszary, których nie lubią, są takie same — najczęściej skóra, włosy lub nos. Istnieją jednak pewne różnice zależne od płci: na przykład mężczyźni częściej skupiają się na postrzeganym łysieniu, podczas gdy kobiety częściej martwią się tym, co uważają za nadmierne owłosienie twarzy lub ciała.
„Mężczyźni są bardziej narażeni na dysmorfię mięśni w postaci BDD, myśląc, że ich ciało jest niewystarczająco umięśnione lub zbyt małe. Mężczyźni są bardziej narażeni na współistniejące zaburzenie związane z używaniem substancji, podczas gdy kobiety częściej mają współwystępujące zaburzenie odżywiania” – mówi Phillips dla Healthnews.
Karasin mówi, że według badań obie płcie mogą nadmiernie ćwiczyć, rozwijać hiperfiksację na punkcie jedzenia i przestrzegać ścisłej diety.
„Jednak mężczyźni mogą częściej angażować się w stosowanie suplementów, aby osiągnąć pożądaną sylwetkę, co może czasami prowadzić do niebezpiecznych zachowań, takich jak przetrenowanie lub stosowanie leków zwiększających wydajność” – mówi.
Karasin dodaje, że kobiety są również bardziej skłonne do stosowania zabiegów kosmetycznych, takich jak botoks, wypełniacze lub chirurgia plastyczna, aby zmienić swój wygląd. Chociaż mężczyźni tak samo jak kobiety szukali niepsychiatrycznego leczenia medycznego i chirurgicznego, kobiety częściej otrzymywały taką opiekę.
Wykrywanie BDD u dzieci
Dwie trzecie osób z BDD doświadcza początku choroby przed 18 rokiem życia, a choroba najczęściej pojawia się w wieku około 12 lub 13 lat. Phillips mówi, że młodsi ludzie rzadziej rozpoznają, że mają zniekształcony obraz ciała i są częściej próbowali odebrać sobie życie.
Ponieważ BDD może prowadzić do samobójstwa, niezwykle ważne jest jego rozpoznanie i udzielenie profesjonalnej pomocy. Według Mohana charakterystyczne objawy dysmorfii ciała mogą obejmować:
- Ciągłe sprawdzanie wyglądu w lusterkach lub powierzchniach odbijających światło.
- Robienie sobie zdjęć i obrysowywanie konturów ciała lub dotykanie określonej części ciała.
- Ciągłe zmienianie lub przestawianie ubrań.
- Angażowanie się w nadmierne ćwiczenia lub budowanie mięśni.
- Nadmierne opalanie, samopielęgnacja, noszenie kosmetyków lub makijażu.
- Ukrywanie swoich ciał przed innymi ludźmi, unikanie zdjęć i noszenie kapeluszy lub innych rzeczy do ukrycia.
Karasin dodaje, że dzieci mogą doświadczać zmian nastroju, angażować się w negatywną rozmowę lub być bardzo samokrytyczne, skupiając się na dostrzeganych przez siebie wadach. Niektóre inne objawy mogą obejmować unikanie sytuacji społecznych, które ich zdaniem zwrócą uwagę na ich wygląd i wykazanie trudności w przyjmowaniu komplementów dotyczących ich wyglądu.
Jeśli podejrzewasz, że Twoje dziecko może mieć BDD, bardzo ważne jest, aby spotkało się ze specjalistą zdrowia psychicznego, który jest zaznajomiony z tym zaburzeniem, mówi Phillips. Nieleczona BDD może zakłócić normalny rozwój nastolatka.
Mahon mówi, że zaburzenia dysmorficzne ciała można leczyć za pomocą terapii poznawczo-behawioralnej i leczenia farmakologicznego, takiego jak selektywne inhibitory wychwytu zwrotnego serotoniny (SSRI), często stosowane w leczeniu depresji i lęku.
Chociaż media społecznościowe mogą nie powodować dysmorfii ciała, ciągłe narażanie się na niepraktyczne standardy piękna i porównywanie się z innymi może negatywnie wpłynąć na obraz naszego ciała.
Badanie sugeruje, że Ozempic i inne leki GLP-1 RA na cukrzycę typu 2 i utratę wagi mogą odgrywać rolę w zapobieganiu demencji.
GLP-1 RA lub agoniści receptora glukagonopodobnego peptydu-1 (GLP-1) (RA) to leki, które działają poprzez naśladowanie hormonu GLP-1, który jest naturalnie wytwarzany w jelicie po posiłku i bierze udział w stymulowaniu uwalniania insuliny .
Klasa leków GLP-1 RAs obejmuje semaglutyd i liraglutyd, które mogą być stosowane do regulacji poziomu glukozy, utraty wagi i zmniejszenia ryzyka chorób sercowo-naczyniowych. Semaglutyd, który jest sprzedawany pod markami Ozempic i Wegovy, podbił ostatnio Stany Zjednoczone po tym, jak celebryci przyznali się do stosowania tych leków w celu utraty wagi.
Anegdotyczne dowody sugerują, że RA GLP-1 mogą być również przydatne w leczeniu uzależnień, podczas gdy niektóre badania wskazują, że można je stosować w zapobieganiu demencji. Pacjenci z cukrzycą są 1,6 razy bardziej narażeni na rozwój demencji, zwłaszcza demencji naczyniowej, w porównaniu z osobami bez tej choroby.
Duże badanie z 2022 r. opublikowane w czasopiśmie Alzheimer’s & Dementia: Translational Research & Clinical Interventions dotyczyło narażenia na liraglutyd i semaglutyd u pacjentów z cukrzycą. Podczas pięcioletniej obserwacji grupa przyjmująca RA GLP-1 miała niższy wskaźnik rozwoju demencji w porównaniu z grupą placebo.
Naukowcy zauważają, że RA GLP-1 mogą wpływać na demencję, ponieważ poprawiają czynniki ryzyka związane z chorobą, takie jak hemoglobina glikowana, masa ciała, skurczowe ciśnienie krwi i choroby sercowo-naczyniowe. Ponadto leki odgrywają rolę w zmniejszaniu stanu zapalnego układu nerwowego, który wiąże się z obniżoną funkcją poznawczą i może prowadzić do demencji.
Jednak wyniki należy interpretować z ostrożnością, ponieważ badanie nie uwzględnia czasu opóźnienia między ekspozycją a demencją, co może wyjaśniać, dlaczego stwierdzono, że wiele leków chroni przed tą chorobą.
Niemniej jednak RA GLP-1 są obiecujące w zapobieganiu demencji, chorobie, która według szacunków do 2030 roku dotknie dziewięć milionów Amerykanów, jeśli obecne trendy się utrzymają. Obecnie naukowcy z Oxford University badają wpływ semaglutydu na gromadzenie się białek związanych z chorobą Alzheimera (AD), zapaleniem mózgu i zdolnością myślenia u osób z wysokim ryzykiem rozwoju AD.
Chociaż RA GLP-1 mogą przyczynić się do zapobiegania demencji, konieczne są dalsze badania. Dlatego te leki należy przyjmować wyłącznie zgodnie z zaleceniami lekarza.
Zgodnie z nierecenzowanymi badaniami urodzenie się przez dorastającą matkę zwiększa ryzyko wystąpienia umiarkowanej lub ciężkiej niedowagi.
W przeglądzie systematycznym i metaanalizie przeprowadzonej przez naukowców z London School of Hygiene & Tropical Medicine zbadano powiązania między ciążą w okresie dorastania a wyniszczeniem i niedowagą dziecka. Badanie nie zostało jeszcze zrecenzowane i zostało opublikowane na serwerze preprint medRvix.
Metaanaliza obejmowała 57 badań, w których badacze przeanalizowali dane dotyczące dzieci w wieku do 59 miesięcy, które zostały urodzone przez nastoletnie matki w wieku od 10 do 19 lat w krajach o niskich i średnich dochodach.
Analiza sugeruje, że dzieci urodzone przez nastoletnie matki są bardziej narażone na umiarkowaną i poważną niedowagę w porównaniu z dziećmi urodzonymi przez dorosłych. Uważa się, że dziecko ma niedowagę, jeśli znajduje się w dolnym 5 percentylu pod względem wagi w porównaniu do wzrostu.
Jednak badanie nie wykazało istotnego ryzyka wyniszczenia dziecka związanego z urodzeniem przez dorastające matki. Wyniszczenie dziecka odnosi się do dziecka, które jest zbyt szczupłe w stosunku do swojego wzrostu z powodu niedawnej szybkiej utraty wagi lub braku przybrania na wadze.
Naukowcy zauważają, że opóźnianie nastoletniej ciąży i poprawa stanu odżywienia nastolatki może pomóc zmniejszyć ryzyko niedożywienia u dzieci.
W Stanach Zjednoczonych wskaźniki ciąż wśród nastolatek spadają w ciągu ostatnich trzech dekad. W 2021 r. wskaźnik urodzeń wśród dziewcząt w wieku od 15 do 19 lat wyniósł 13,9 urodzeń na tysiąc kobiet.
Nastoletnia ciąża i rodzenie dzieci wiążą się z poważnymi problemami zdrowotnymi. Według Światowej Organizacji Zdrowia (WHO) nastoletnie matki są bardziej narażone na rzucawkę, poporodowe zapalenie błony śluzowej macicy i infekcje ogólnoustrojowe w porównaniu z kobietami w wieku od 20 do 24 lat. Co więcej, dzieci urodzone przez nastoletnie matki są bardziej narażone na poród przedwczesny i ciężki stan noworodków.
Ciąża nastolatki może mieć długofalowe konsekwencje społeczne i ekonomiczne zarówno dla matek, jak i ich dzieci. Tylko połowa nastoletnich matek otrzymuje dyplom ukończenia szkoły średniej przed ukończeniem 22. roku życia, w porównaniu z 90% kobiet, które nie rodziły w okresie dojrzewania.
Ponadto dzieci urodzone przez nastoletnie matki częściej:
- Porzucić szkołę średnią i mieć niższe wyniki w szkole.
- Mieć więcej problemów zdrowotnych.
- Być uwięzionym w okresie dojrzewania.
- Urodzić jako nastolatka.
- Zmierz się z bezrobociem jako młody dorosły dla dzieci.
Chociaż badanie sugeruje związek między nastoletnią ciążą a niedożywieniem dzieci, nie zostało jeszcze zweryfikowane i potrzebne są dalsze badania.
Według nowego badania opublikowanego w czasopiśmie Science, uczucie głodu wystarczyło do wydłużenia życia muszek owocowych.
Poprzednie badania na zwierzętach wiązały ograniczenie spożycia kalorii ze zdrowym starzeniem się, ale dowody pozostają sprzeczne. Na przykład badanie z 2009 roku wykazało, że małpy rezus karmione dietą o ograniczonej kaloryczności, zawierającą o 30% mniej kalorii niż dieta grupy kontrolnej, żyły dłużej i doświadczały opóźnionego początku patologii związanych z wiekiem. Jednak późniejsze badanie przeprowadzone przez National Institute on Aging nie wykazało związku między ograniczeniem kalorii a zwiększoną długością życia u małp.
W swoim nowym badaniu opublikowanym w recenzowanym czasopiśmie Science, naukowcy z University of Michigan sprawdzili, czy uczucie głodu może wydłużyć życie. Naukowcy wykorzystali muszki owocowe, powszechny model zwierzęcy, który ma 75% wspólnych genów powodujących choroby u ludzi.
Naukowcy wywoływali głód u muszek owocowych na kilka sposobów. Najpierw zmienili ilość aminokwasów rozgałęzionych (BCAA), grupy trzech niezbędnych aminokwasów: leucyny, izoleucyny i waliny, w testowej przekąsce.
Więcej informacji można znaleźć na stronie https://uslim-official.top/pl/ .